Ülkücü Son Şehidin Ardından

Varlığını Türk varlığına düşünmeden armağan eden bir yiğitti.

Şehadetinin ardından paylaşılan her kare, muazzam bir tebessüm ve vakarlı bir duruştan ibaretti…

O son Ülkücü Şehit, Fırat Yılmaz Çakıroğlu, gencecik ömründe ibretler ve destansı bir ölüm bırakarak gitti.

Annesi adaşım, ne gariptir ki kendisi de oğlumun adaşıdır. Bunca tevafuk içinde sonumuz da benzer mi diye düşünmedim değil açıkçası ama saniyelik düşünceler bile dağladı yüreğimi, ne zaman bir fotoğrafına denk gelsem yüreğimin dağlandığı gibi. Yüreğimin acısına karışan garip bir gururun da sebebi o bozkurt selamıyla bütünleşen gülümsemesi.

Şehit olduğu gün “Karşıt görüşlü öğrencilerin kavgası” diyebilmişti her zamanki gibi döneme göre kalem sallayan medya. Hain terör örgütünün uzantılarını, kahpelerini okuduğu okuldan temizlemeye çalışan bir yiğidi kaybettik diyememişti hiçbir gazeteci. Çözüm süreci vardı öyle ya, dağdan davulla inenlerle pazarlık masaları vardı barış adı altında. İşte en çok da bu koyuyor insan olana.

Şehadetinin 7. Yılında herkes anma mesajı atmanın telaşı ve yarışındayken, Pervin Buldan hala TBMM’de Milletvekili oysa. 1996’da kocasının leşi üzerinden içtiği intikam yeminiyle o tarihten bu yana Milletin en onurlu temsil makamında. Ve kimse buna engel olamıyor. 20 yıldır iktidarda bulunan ve son 6 yılında Milliyetçi Hareket Parti’si gibi Devletin bekasını ve Türk Milletin bölünmez bütünlüğünü esas alan bir ideolojinin savunucusuyla ittifak halinde olan Ak Parti bu konuda bugüne kadar TBMM’de ne yaptı?

Hiç…

Neden Buldan ve türevleri hala seçilebiliyor?

Neden partileri kapatmak, kayyumlar atamak yerine bunların o şerefli makamları kirletmesinin önüne geçecek yasalar gündeme gelmiyor?

Neden teröristle fotoğrafı çıkan gerilla artığının dokunulmazlığının kalkması için verilen teklif  Ramazan Can’dan geliyor?

Neden bu ülkede hala bebek katili terörist başının salınmasını isteyenlerin başı alınmıyor?

Aklımızı kemiren bu deli soruları sıralayıp gidebiliriz. Hatta yazımı okuyan herkesi terörle mücadele yasası ve TCK’daki karşılığını incelemeye davet ediyorum. Kamu vicdanı ile ne kadar örtüşüyor ve neden 20 yıldır Mecliste çoğunluğu elinde tutan iktidar işine gelen otla çöple ilgili yasaları dahi düzenlerken bu konuya hala kökten bir yasal çözüm sunamamış merak ediyorum.

Elbette Fırat’ın kanı yerde kalmayacak ve şehit olan son Ülkücü olmayacak ama birilerinin Fırat üzerinden prim devşirme sevdası midemi fena bulandırdı.